Voor de vakantie zocht ik een simpel alles-in-een objectief voor op mijn Sony A58. Het eerste objectief waar je dan aan denkt, is de referentielens onder de superzooms, en dat is de Tamron AF 18-270mm f/3.5-6.3 Di II VC LD Aspherical (IF) MACRO.
Er zijn nog meer superzooms, Tamron en Sigma hebben er verschillende in hun assortiment, van 18-200mm tot 16-300mm, en ook Sony heeft er een paar.
Ik zocht geen lens voor op safari, maar een lens voor het gemak. Portretten, landschappen, vergezichten en close ups zonder de noodzaak om van lens te wisselen. Een lens die vast op mijn camera kan in plaats van de kitlens is leuk, maar geen must. De kitlens voor binnen en de superzoom voor buiten is goed werkbaar.
Belangrijk voor mij zijn portretten. Huidskleur moet goed zijn, het bereik tussen 70 en 135 mm moet goed zijn. Als dat niet goed is, erger je je bij elke foto.
Een eigen focus motor is een pluspunt (elektronische koppelingen zijn betrouwbaarder dan mechanische koppelingen), maar geen must.
Het hoeft dus geen toplens te zijn. Carl Zeiss kwaliteit is niet noodzakelijk. Er mag ook bezuinigd worden op stabilisatie: Sony heeft dat al in de body.
Zoals gezegd zocht ik geen safarilens; meer dan 200mm is leuk, maar geen must.
Na wat zoekwerk (oa via Kieskeurig, Tweakers en fotowinkels) had ik deze lenzen gevonden:
* Tamron 18-270 VC (de referentielens in deze klasse);
* Tamron 18-250
* Tamron 18-200 VC
* Tamron 18-200
* Sigma 18-250 OS
* Sigma 18-250
* Sigma 18-200
* Sony 18-250
* Sony 18-200
De Tamron 18-270 VC kost tegenwoordig 400 euro, met zelfs nog 30 euro cash back. Dat is niet duur, maar het kan goedkoper. Ik verwacht het bereik boven de 200mm niet te gebruiken (dat deed ik ook niet met mijn Sigma 100-300 UC).
De Tamron 18-270 VC is iets beter dan de Tamron 18-250 en de bijna identieke (iets snellere) Sony 18-250 en een stuk beter dan de Sigma 18-250 varianten. Alle 18-250 lenzen vielen daardoor af.
De Tamron 18-200 VC is een "dik" en zwaar kwaliteitsobjectief. Alles boven de 400 euro valt af, dus deze ook. De overige 18-200 objectieven verschillen voornamelijk in wel of geen stabilisatie.
Ik kwam uiteindelijk uit bij de goedkoopste lens van het stel, de Tamron 18-200. Gewapend met een SD kaart ben ik naar een fotograaf gegaan, en heb daar een paar foto's gemaakt met de Tamron 18-200 en, voor de vergelijking, met de Tamron 18-270 VC. Lens op 18mm en een rechte lijn aan de rand fotograferen, een portret op 100mm, en een close up op 200mm. Op advies van de fotograaf heb ik ook een paar foto's met de Sony 18-135 gemaakt.
Beide Tamron lenzen zijn niet geschikt voor architectuurfoto's op 18mm. De 18-270 is hier iets beter in. Maar een landschap zal een landschap zijn, en op f/8 heb je geen vignettering.
Op 100mm doen beide lenzen het gewoon goed. Geen nadelen (of het moet het maximum diafragma van rond de 5,6 zijn), mooie portretten, met een mooie achtergrondonscherpte.
Op 200mm wint de 18-270 het van de 18-200, maar ook hier is het allemaal acceptabel. In het centrum is alles goed scherp, aan de randen neemt de scherpte af. Geen enkel probleem bij portretten, maar lastig als alles van rand tot rand scherp moet zijn.
Overigens is diafragmeren tot minimaal f/8 ook hier de oplossing.
Op het bereik na, was de Sony 18-135 de beste. Er bestaat een verschil tussen beide Tamrons, echter, het verschil was kleiner dan ik zelf had verwacht. De 18-270 focust wat sneller en stiller, en de resultaten zijn marginaal beter, maar niet een factor 2 beter.
Daarom heb ik voor de Tamron AF 18-200mm f/3.5-6.3 XR Di-II LD ASP IF Macro gekozen: niet de beste alleskunner, wel de goedkoopste, en voor mijn doel (vakantie) goed genoeg!
Na mijn vakantie heb ik veel ervaring met deze lens. De resultaten op 18mm zijn zoals verwacht, op 200mm beter dan verwacht. Focus is beduidend langzamer dan de 18-55mm kitlens, maar dat komt (natuurlijk) door de (mechanische) schroevendraaier aansluiting; deze lens heeft geen eigen focus motor. Geef de lens tijd om scherp te stellen op je hoofdonderwerp, te vroeg doordrukken kan betekenen dat er gefocust wordt op een andere focus sensor, wat een onscherp hoofdonderwerp oplevert.
Dit is een prima lens voor buitenshuis met goed licht. Binnenshuis (waar je zelden 200mm nodig hebt) is de kitlens beter, en die zit daarom met feesten en partijen dan ook standaard op mijn camera.
Einduitslag: dit is een lens met een zeer goede prijs/kwaliteit verhouding, maar verkoop je 18-55 mm kitlens niet... Wil je je kitlens vervangen, dan ben je met een Sony 18-135 mm lens veel beter af. Mara die is dan ook veel duurder...
