Na uiteindelijk een DSLR toch te groot te vinden om steeds mee op reis te hebben, ben ik dik 2 jaar geleden na langdurig wikken en wegen op een Olympus OM-D E-M10 overgestapt. De eerste versie van deze compacte krachtpatser. De kritieken die de camera toen vooral voor de kiezen kreeg: zeer veel mogelijkheden maar nogal lastig door het woud aan menuus te vinden. Auto Focus niet echt vlot en lang niet altijd nauwkeurig. In body beeldstabilisatie, mwah, voldoende, niet zo goed als in het duurdere broertje, de E-M5.
Na dik 2 jaar met deze camera gewerkt te hebben, kan ik deze kritieken onderschrijven.
Met de Mark II werd de beeldstabilisatie al een klap beter. Ook was de EVF beduidend beter met een OLED uitvoering in hogere resolutie. Maar de reviewers vonden deze twee verbeteringen een upgrade niet helemaal rechtvaardigen.
Anders werd het toen Mark III uitkwam. Naast het voortzetten van de verbeterde en erg goed bevonden beeldstabilisatie en de scherpe OLED EVF, werden de volgende verbeteringen doorgevoerd:
4K video ondersteuning
Nieuwe beeldprocessor, de True Pic VIII
Verbeterde AutoFocus
Verbeterde Menustructuur
Dedicated functies shortcut buttons
Door de geweldige beeldstabilisatie is deze camera stiekem erg geschikt voor het maken van 4K video. Met een kleine kanttekening: er is geen mogelijkheid tot het aansluiten van een externe microfoon en ook geen hoofdtelefoon. Daarnaast kan je geen "selfie" shots maken.
Het lenzen arsenaal heb ik inmiddels uitgebreid en de volgende lenzen in de collectie:
9 mm Fish Eye Lens Cap
14-42 mm Pancake EZ kitlens
25 mm/f1.8 Premium lens
40-150 mm zoomlens
70-300 mm Four Thirds zoomlens met adapter Four Thirds naar Micro Four Thirds
De beeldstabilisatie laat zijn waarde zien bij het gebruik van die laatste (een tweedehandsie via Marktplaats op de kop getikt, AliExpress verzorgde voor onder de €20,- de benodigde adapter). Op volle 300 mm (gerekende naar 35 mm camera is dat gelijk aan 600 mm) kon ik bij daglicht gewoon uit de hand foto's schieten. En die zijn dan gewoon scherp. Uiteindelijk wil ik deze lens ooit wel inruilen voor de officiële Micro Four Thirds variant, de 75-300 mm lens. Dit omdat de Four Thirds lens ingeschoven 16 cm is en een dikke 600 gram weegt. De Micro Four Thirds is ingeschoven "slechts" 12 cm en weegt net iets meer dan 400 gram.
De kwaliteit van de foto's met de 25 mm lens is ronduit verbluffend. Waarom deze lens het predikaat "Premium" krijgt is mij in ieder geval geheel duidelijk.
Voor wat betreft de beslissing om de hobby fotograaf iets meer aan het handje te nemen en de ingewikkelde menu structuur grondig te herzien en daarboven op te beslissen welke functie op welke shortcut knop komt: briljant! Het maakt het plezier in fotograferen voor mij vele malen groter. Voorheen had ik ooit ergens in de gebruiksaanwijzing over allerlei mogelijkheden gelezen maar kon deze "In the Heat of the Moment" natuurlijk niet vlot vinden. Nu heb ik ook over mogelijkheden gelezen (waaronder het briljante KeyStone correction waardoor je bijvoorbeeld gebouwen "recht kan trekken", in de camera!) en kon ze ook daadwerkelijk vlot toepassen.
Ik ben zo tevreden met de upgrade dat ik een lang gekoesterde wens meteen in 1 moeite door heb vervuld meteen nadat ik de Mark I body had ingeruild voor een Mark III. Ik heb een tweede body (een ocassion bij Cameranu.nl) met setje lenzen aangeschaft voor op het werk. Nu gebeurde het regelmatig dat ik "misgreep", had ik de camera thuis nodig lag ie natuurlijk op het werk en omgekeerd. Dat gaat me nu niet meer gebeuren.
Pluspunten
- Compacte krachtpatser
- Beeldstabilisatie
- Super snelle image processor
- Zeer gebruiksvriendelijke menu structuur.
- Ergonomisch geplaatste lekker grote knoppen
