Miele G 6300 SC EcoLine

Deze Miele volgde een Bosch op, die bijna 28 jaar oud is geworden!
Helaas geen waardige opvolger: om de deur makkelijk open te laten gaan, zit er een veersysteem in de deur. Die veer blijft tegendruk geven, ook als de deur helemaal open staat. Hierdoor ligt de deur niet helemaal vlak en rijdt het onderste rek telkens naar binnen - tenzij er een paar borden in staan. (Maar ook dan moet je de 'kar' even vasthouden en een beetje naar beneden duwen.)
Toen het apparaat de eerste keer klaar was, maakte de automatische deuropener grote indruk: een stift zet de deur op een kier open, zodat de vochtige lucht eruit kan. Hierdoor kun je het apparaat ook 's nachts laten draaien, zonder dat de vochtige lucht weer condenseert op de glazen. Maar de deur komt niet soepel los van de stift; die eerste keer heb ik de verkoper gebeld om te vragen hoe ik hem open kreeg, want hij zat aardig vast.
Daarop de volgende deceptie: alle glazen (en glazen pannendeksels en zwarte borden) kwamen er met een lelijke sluier uit. (En als je het apparaat meteen na het drogen zou willen uitruimen ook nog kletsnat; 's nachts draaien heeft het voordeel dat het dan nog een paar uur tijd heeft om te drogen.)
Toen ik Miele belde om te vragen of ik zelf het één en ander zou kunnen oplossen, gaf de telefoniste mij enthousiast het nummer van de technische dienst: "Zij kunnen het vast zó uitleggen!". Tot mijn schrik kostte dat nummer €0,80 per minuut. (20 Jaar geleden heb ik zelf voor Miele gewerkt, maar toen hadden ze beslist een ander idee over service!)

Wederom de verkoper gebeld, die níet met een 0900-nummer werkt. (En wat erg fijn is: de verkoper blijft verantwoordelijk voor het door hem verkochte product, dus die blijft het aanspreekpunt.) De verkoper zei dat hij een monteur zou sturen.
Er kwam een Miele monteur, die verbaasd naar de deur keek. Dit model was net nieuw, en voor hem was die techniek nieuw. Maar het was hem duidelijk dat die opverende deur nooit de bedoeling kon zijn geweest. Hij heeft die veren min of meer losgedraaid; waardoor de deur niet meer in elke stand bleef staan - halverwege zelfs een beetje 'door zijn veren zakte' - maar liggend nog steeds opveerde. En omdat die klemmende deur-open-stift alleen aan het eind van het programma naar buiten komt, kon hij die niet testen(!).
Voor die sluier op de vaat had hij ook geen oplossing: ik had de glansspoelmiddel-dosering al teruggebracht van 4 ml naar 1 ml - en een lagere dosering was niet mogelijk (bij 0 ml zou je weer ingedroogde druppels krijgen).

Een tijd heb ik zo met de machine gewerkt, maar die terugrijdende kar, de moeilijk te openen deur en die sluier over alles wat uit de machine kwam werden een steeds grotere ergernis.
Weer de verkoper gebeld, die zei dat dat gewoon opgelost moest worden. Hij zou een 'senior monteur' regelen.

Wat gebeurde: er kwam een instructeur van de technische dienst van Miele. Maar ook voor hem was dit model nieuw. Aan die opverende deur kon hij niets doen, maar hij was het met me eens dat dat niet prettig werkte. Hij zou dat 'op de zaak' overleggen.
Hij had wél een techniek om die stift naar buiten te laten komen, en vond ook dat de deur veel te moeilijk loskwam. Eerst heeft hij het slot in de deur vervangen, maar dat bood geen soelaas. Toen heeft hij de stift met alle mechaniek vervangen; wat ook niet echt verschil maakte. Hij kon alleen bedenken dat het palletje van het slot nu onder een hoek staat met de stift (als de deur een stuk wordt opengeduwd draait hij ten opzichte van de stift), waardoor hij minder makkelijk loskomt. (Een ontwerpfout, dunkt mij.)
Naar de oorzaak van de sluier op de glazen heeft hij niet meer gezocht, want hij ging er vanuit dat het apparaat toch terug moest naar Miele.

Groot was mijn verbazing toen ik een week later een email kreeg met de melding dat de deur van hetzelfde model in de showroom ook opveerde, dus dat hoorde nu eenmaal zo. Met vriendelijke groet.
Toen ik antwoordde dat ik van Miele een betere oplossing verwachtte, werd ik gebeld door iemand van klantencontact: "Die deur veert inderdaad omhoog, maar als u een paar borden in het rek zet blijft het wel staan". De man erkende dus het probleem en had zelfs een oplossing bedacht! Ik antwoordde dat ik voor bijna €1000 een nettere oplossing verwachtte. Hij zei dat hij verder niets kon doen. Goedemiddag.

Toch maar weer de verkoper gebeld. Naast de opverende deur, de klemmende stift en de sluier op de vaat bleek ook het zuinige programma niet erg zuinig: als er een paar theekopjes en een omgespoelde theepot werden gewassen, had het apparaat daar bijna drie uur voor nodig en werd er bijna anderhalve kWh verbruikt! De verkoper zei dat dit toch echt moest worden opgelost. Hij heeft het opgenomen met de vertegenwoordiger van Miele, zij zijn tenslotte een grote klant.
Waarop ik door diverse mensen van Miele werd gebeld, die kennelijk allemaal langs elkaar heen werken. De één was erg begripvol en schreef alles op (...), een volgende meende me de les te moeten lezen over het glansspoelmiddel-gebruik. "Uw machine heeft een 'dry-sensor', die de glansspoelmiddel-dosering bijstelt". Toen ik dat waagde te betwijfelen (waarvoor heb ik dan de mogelijkheid die dosering per ml in te stellen als een sensor vervolgens anders besluit?), schoot ze uit haar slof en riep: "Dus u zegt dat ik sta te liegen?". Toen ik probeerde de boel te sussen, haalde ze een volgende klassieker van stapel: "U stelt me erg teleur dat u het zo opvat".
Waarop ik uit mijn slof schoot en riep dat IK degene was die teleurgesteld was: dat Miele een apparaat van bijna €1000 na drie maanden en twee monteur-bezoeken nog niet fatsoenlijk kan laten werken!
Ze riep dat de verkoper het maar moest oplossen en verbrak de verbinding.

En de verkoper loste het op: de volgende dag kreeg ik het bericht dat ik een nieuwe vaatwasser mocht uitzoeken - waarbij het wellicht verstandig zou zijn uit te zien naar een ander merk.
Dat was toch al mijn idee: ik heb sterk de indruk dat Miele niet meer de Miele van 20 jaar geleden is.
In de laatste test van vaatwassers van de Consumentenbond komt ook een Siemens als beste uit de test - en geen Miele. (En de nieuwe Miele stofzuiger van mijn schoonouders zou een goedkoop modelletje uit China kunnen zijn: die moeten de zuigkrachtregelaar flink terugschroeven, anders is het gegier ondraaglijk.)
Mijn nieuwe vaatwasser is het topmodel van Siemens geworden (de SN26V896EU), een fantastisch apparaat. De deur, maar ook de rekken voelen erg degelijk. De vaat komt er streeploos - en droog! - uit. (Bovendien heeft deze machine een keur aan volautomatische programma's en de mogelijkheid het apparaat sterker te laten drogen: in de instellingen kun je met een code "intensief drogen" inschakelen - en per programma kun je dan ook nog "glansdrogen" aanzetten. Allemaal extra's die de Miele niet had!)
En de degelijkheid van deze Siemens zal niet onderdoen voor die van Miele: deze Siemens is drie kilo zwaarder!

Maar de grootste verrassing: deze Siemens is €100 goedkoper dan de Miele, wat ik op mijn rekening kreeg teruggestort! (Bemmel & Kroon: hulde!)